بررسی تأثیر مواد تغییرفازدهنده بر طول دوره گذر فصلی بهاری و پاییزی در ساختمان های مسکونی

محدودیت منابع سوخت‌های فسیلی و افزایش مصرف انرژی از نگرانی‌های پیش روی جوامع امروزی است. از آنجا که بخش قابل توجهی از مصرف انرژی کشور در ساختمان‌های مسکونی برای فراهم آوردن آسایش حرارتی مصرف می‌شود، تاکنون تلاش زیادی برای بهبود شرایط آسایش فضای داخل با مصرف انرژی کمتر انجام شده است. تأثیر جرم حرارتی در کاهش مصرف انرژی ساختمان و افزایش آسایش حرارتی از موضوعات مورد بررسی در این خصوص است. در این زمینه جرم حرارتی نوینی تحت عنوان مواد تغییرفازدهنده (PCM) در ساختمان‌سازی به‌ویژه سبک‌سازی و بلندمرتبه‌سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تحقیق با محدود کردن مطالعه رفتاری در بازۀ زمانی دورۀ گذر فصلی بهاری و پاییزی در ساختمان‌های مسکونی در شهر تهران سعی در به حداکثر رساندن کاهش مصرف انرژی و عدم وابستگی به تأسیسات مکانیکی جهت کاهش استهلاک تأسیسات در دوره گذر فصلی دارد. در این زمینه اثر مواد تغییرفازدهنده (PCM) با نقطه ذوب مختلف 21، 23، 25، 27، 29 درجه سلسیوس به‌وسیله نرم‌افزار انرژی‌پلاس (نسخه 8) شبیه‌سازی و تأثیر آنها بر دوره گذر فصلی بهاری و پاییزی مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به نتایج به‌دست آمده ماده تغییرفازدهنده (PCM) با دمای ذوب 29 درجه سلسیوس، سبب کاهش مصرف انرژی سالانه و افزایش طول دوره گذر فصلی نسبت به کل سال با میزان نرخ تهویه طبیعی ach 5 می‌شود و در نهایت 38 روز در دوره گذر بهاری و 29 روز در دوره گذر پاییزی با مصرف انرژی صفر کیلووات ساعت روزانه منجر به عدم کارکرد سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی می‌شود.